Dolhuys Manifest

Dolhuys Manifest: Nederlandse GGZ Separeervrij!

Op 22 juni, op de vooravond van het HIC festival, is het Dolhuys Manifest gepresenteerd aan de bestuurders van de ggz instellingen die zijn aangesloten bij de Stichting HIC. Het manifest is door de twaalf aanwezige bestuurders ondertekend. In het manifest staat dat de separeer uiterlijk op 1 januari 2020 dient te worden afgeschaft en zodoende rijp is om opgenomen te worden in de collectie van het Dolhuys, museum van de geest.

Met instemming constateren wij dat Nederland op 14 juni 2016 het VN verdrag voor de rechten van mensen met een handicap heeft geratificeerd waarin wordt verklaard dat vrijheidsontneming op basis van ziekte, handicap of psychosociale beperking niet is geoorloofd.

Wij verklaren dat een mens in psychische nood niet opgesloten mag worden.
Wij verklaren dat separeren geen zorg of hulp is.
Wij stellen vast dat verblijf in een separeercel angsten, wanen en destructieve gedachten versterkt.
Wij stellen vast dat eenzame opsluiting van iemand die in crisis verkeert de wanhoop en verwarring vergroot.
Wij stellen vast dat het voor cliënten traumatiserend is fysiek overmeesterd en opgesloten te worden. Dit geldt nog sterker voor degenen die kampen met de gevolgen van – seksueel – geweld, uitsluiting en discriminatie.
Wij stellen vast dat het gebruik van separeercellen maakt dat cliënten en hun naasten de psychiatrie zien als dwangsysteem.
Wij stellen vast dat separeren belastend is voor degenen die het moeten doen: het ondermijnt een respectvolle relatie met de cliënt en belemmert effectieve hulp en zorgverlening.
Wij stellen vast dat een GGZ zonder separeercellen mogelijk is.

Om dit te bereiken is nodig:
Dat beleidsmakers, bestuurders en professionals samenwerken met ervaringsdeskundigen en (ex-) cliënten die separatie hebben ondergaan.
Dat alle betrokken partijen vanuit hun perspectief ten volle de ruimte krijgen hun kennis in te zetten voor zorg zonder separeren.
Dat er geleerd wordt van humane alternatieven voor de zorg voor mensen in crisis die in binnen –en buitenland zijn ontwikkeld.
Dat er strenge eisen gesteld worden aan deze alternatieven opdat de ‘wet van behoud van repressie en geweld’ definitief doorbroken wordt en deze gemonitord worden.
Dat er gewerkt wordt aan een cultuuromslag waarin begripvolle en verwelkomende bejegening van mensen in crisis voorop staat en de kunst van hulpverlening en verpleging gewaardeerd wordt.
Dat de GGZ toegankelijker wordt voor mensen die vanwege psychische problemen hulp zoeken om te voorkomen dat hun problemen escaleren en zij gedwongen worden opgenomen.
Dat we ons bij tegenslagen en problemen steeds ervan bewust zijn dat separeren in de GGZ een hardnekkige gewoonte is en geen noodzaak.
Dat de GGZ zich blijft inzetten voor een inclusieve samenleving.
Dat professionals, bestuurders, beleidsmakers en politici beseffen dat indien de randvoorwaarden – financiële middelen, bureaucratische regelingen en dergelijke – het verlenen van goede, humane zorg belemmeren, het bij hun taak hoort deze belemmeringen weg te nemen om te voorkomen dat de cliënten er de dupe van worden.

Wij constateren dat de separeercel ondanks alle ingezette interventies nog steeds gebruikt wordt.

Daarom verklaren de ondertekenaars ervoor te zorgen dat de separeercel uiterlijk 1 januari 2020, definitief tot het verleden behoort, en wordt bijgezet in de collectie van Het Dolhuys, museum van de geest! Maak de separeer tot museumstuk.

Teken deze petitie voor een separeervrije ggz!Bij deze teken ik de petitie en verklaar ik dat de separeercel uiterlijk 1 januari 2020 tot het verleden moet behoren.

[signature]